Ο Prof. Ralph Steinman ήταν μέλος της οργανωτικής επιτροπής του Nikolas Symposium τα τελευταία οχτώ χρόνια της ζωής του, μέχρι το 2011. Είχε τιμηθεί με το βραβείο Νόμπελ για ανακάλυψη του κυττάρου που ορίζει τις λειτουργίες των υπόλοιπων ανοσοποιητικών κυττάρων: το δενδριτικό κύτταρο.

Ήταν καθηγητής στο πανεπιστήμιο Ρόκεφελερ, και διευθυντής στο Ίδρυμα Ανοσοποιητικών Παθήσεων Christopher H. Browne. Μέλος της Εθνικής Επιστημονικής Ακαδημίας (National Academy of Sciences) και του Ινστιτούτου Ιατρικής (Institute of Medicine). Ήταν συντάκτης στο Journal of Experimental Medicine, και σύμβουλος σύνταξης στα περιοδικά Journal of Clinical Immunology, Journal of Immunologic Methods και Proceedings of the National Academy of Sciences. Ο Prof. Steinman συνεργαζόταν με επιστήμονες και ειδικούς στο ανοσοποιητικό σύστημα από όλο τον κόσμο. Έφυγε απ’ τη ζωή τρεις μέρες πριν την ανακοίνωση των βραβείων Νόμπελ. Μέχρι τότε το βραβείο σε αυτή την κατηγορία δεν είχε δοθεί ποτέ σε αποθανόντα. Η επιτροπή ωστόσο κατ’ εξαίρεση για την περίπτωση του Steinman αποφάσισε να μην ακυρώσει την απονομή του Νόμπελ.

Ο Prof. Arceci ήταν διευθυντής της Παιδιατρικής Κλινικής Ογκολογίας του Πανεπιστημίου John Hopkins και διευθυντής του Κέντρου Αιματολογίας, Ογκολογίας και Καρκίνου για παιδιά (Children’s Center for Cancer, Blood Hematology and Oncology). Επίσης είχε διευθυντική θέση στο Ινστιτούτο Μοριακής Ιατρικής Ronald A. Matricaria στο Νοσοκομείο Παίδων στην Αριζόνα. Ήταν ειδήμων στην έρευνα του παιδικού καρκίνου και πίστευε ότι ήταν πολύ σημαντικό να υπάρχει ενημέρωση γύρω από το συγκεκριμένο θέμα. Ήταν συντάκτης του ιατρικού περιοδικού “Pediatric Blood & Cancer.”

Ο Prof. Robert Arceci έκανε έρευνες για την ανάπτυξη νέων αντικαρκινικών θεραπειών που δεν είχαν υψηλές αντενδείξεις. Για να το πετύχει αυτό, προτιμούσε να συνεργάζεται με ομάδες επιστημόνων από διαφορετικά παιδία γνώσης και ειδικοτήτων. Μία από αυτές τις ομάδες ήταν και το Nikolas Symposium. Ήταν πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του συμποσίου μέχρι το θάνατό του. Η επιτροπή τον ευχαριστεί θερμά για τη δουλειά του, την ενέργειά του, το έργο του και την καθοδήγησή του στην ακούραστη προσπάθειά του να βρεθεί η θεραπεία για την ιστιοκυττάρωση.

Ο Dr. Pritchard ήταν ογκολόγος παιδίατρος και ένας από τους εμπνευστές του Nikolas Symposium. Ήταν ο γιατρός που παρακολουθούσε τον ίδιο τον Νίκολας και αυτός που πρότεινε στην οικογένεια Κοντογιάννη να ξεκινήσουν ένα ετήσιο συμπόσιο με σκοπό τη μελέτη της ιστιοκυττάρωσης. Αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και έκανε την πρακτική του στο νοσοκομείο St. Thomas στο Λονδίνο. Αφού έζησε για ένα χρόνο στη Ροδεσία (Ζιμπάμπουε) επέστρεψε στο Λίβερπουλ στο νοσοκομείο Alder Hey και μετά πήγε στο Great Ormond Street όπου συνάντησε και την οικογένεια Κοντογιάννη. Ήταν από τους ανθρώπους που λειτούργησαν καταλυτικά στη χορήγηση του φαρμάκου Cisplatinum.

Ο Dr. Pritchard αφιέρωσε τη ζωή του στην ιατρική. Πίστευε πως η παρουσία των γονιών στη νοσηλεία των παιδιών ήταν εξίσου σημαντική και περιλάμβανε όλη την οικογένεια στη θεραπευτική ομάδα. Για παράδειγμα το “Child Death Helpline” (τηλεφωνική γραμμή βοήθειας για τους παιδικούς θανάτους) ήταν μια υπηρεσία που αρχικά απαρτιζόταν σχεδόν εξολοκλήρου από γονείς των οποίων τα παιδιά ήταν ασθενείς του. Επιπλέον, ο Dr. Pritchard βοήθησε στην ίδρυση του “Sick Children’s Trust” και του συλλόγου “Neuroblastoma Society” ενώ κρατούσε στενούς δεσμούς και με το νοσοκομείο «Helen House» το πρώτο νοσοκομείο παίδων στην Οξφόρδη. Έκανε δωρεές σε πολλά φιλανθρωπικά ιδρύματα σχετικά με τον ερευνητικό του τομέα. Η στάση του ως γιατρός και συνεισφορά του ως άνθρωπος άλλαξε τη ζωή πολλών ανθρώπων.

Ο Prof. Barrett Rollins αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο Amherst College και τελείωσε το διδακτορικό του στο πανεπιστήμιο Case Western Reserve University. Ολοκλήρωσε την πρακτική του στο νοσοκομείο Beth Israel Hospital, στη Βοστόνη. Έκανε κλινικές μελέτες στην ογκολογία στο DFCI και έρευνα με τον Dr. Charles Stiles. Ο Prof. Rollins έχει εργαστεί στην κίνηση των λευκών αιμοσφαιρίων και στο συσχετισμό μεταξύ φλεγμονής και καρκίνου. Έχει βραβευτεί από το Association of American Physicians (2004), το American Society for Clinical Investigation (1996) και το Scholar, Leukemia Society of America (1995). Ο Prof. Rollins είναι πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του Nikolas Symposium μαζί με τον Dr. Maarten Egeler.

Ο Prof. Maarten Egeler είναι διεθνώς αναγνωρισμένος για την έρευνά του στη μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων, στις παθήσεις ιστιοκυττάρωσης και στον όγκο των οστών. Αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο Leiden, έκανε την πρακτική του στην παιδιατρική στο Άμστερνταμ ενώ η διδακτορική του διατριβή αφορούσε στην ιστιοκυττάρωση. Ήταν καθηγητής ογκολογίας και παιδιατρικής στο πρόγραμμα για τον καρκίνο των παιδιών Southern Alberta Children’s Cancer Program στο πανεπιστήμιο Calgary στον Καναδά. Επίσης τέλεσε διευθυντής του παιδιατρικού τμήματος ανοσολογίας, αιματολογίας, ογκολογίας, αυτό-άνοσων παθήσεων και μεταμόσχευσης του μυελού των οστών στην ιατρική κλινική του πανεπιστημίου του Leiden.

Ο Prof. Egeler είναι επικεφαλής του τμήματος μεταμόσχευσης βλαστοκυττάρων στην πτέρυγα αιματολογίας και ογκολογίας του νοσοκομείου The Hospital for Sick Children (SickKids) στο Τορόντο. Έχει τη θέση Garron Family Chair για την έρευνά του στον παιδικό καρκίνο και είναι επίσης καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Τορόντο. Έχει γράψει και συνυπογράψει πάνω από 225 κείμενα σε διεθνή ιατρικά περιοδικά. Μερικά από αυτά είναι το Blood, το Journal of Experimental Medicine, το Nature Reviews και το Nature Medicine.

Ο Prof. Egeler ήταν επί μία δεκαετία διοικητικό μέλος της επιτροπής του EBMT (Pediatric Diseases Working Party of the European Group for Blood and Marrow Transplantation). Έχει τελέσει πρόεδρος της διεθνούς ακαδημίας παιδιατρικής ογκολογίας SIOP (International Society of Pediatric Oncology), πρόεδρος του Histiocyte Society (μέλος για 12 έτη) και πρόεδρος του DCOG (Childhood Oncology Group Δανίας) (ενεργό μέλος για 10 έτη). Είναι επίσης ενεργό μέλος στις ομάδες στρατηγικής Ογκολογικών Διαταραχών Κυτταρικής Θεραπείας του PBMTC (Pediatric Blood and Marrow Transplant Consortium). Ο Dr. Egeler είναι πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του Nikolas Symposium μαζί με τον Dr. Barrett Rollins.

Το κύριο ενδιαφέρον του Dr. Glass είναι η κατανόηση των μηχανισμών μέσω των οποίων οι παράγοντες μεταγραφής σε ειδικές αλληλουχίες, οι συν-ενεργοποιητές και οι συν-καταστολείς ρυθμίζουν την ανάπτυξη και τη λειτουργία των μακροφάγων. Μία σημαντική κατεύθυνση του εργαστηρίου του είναι να προσδιορίσει τις θέσεις και λειτουργίες αυτών των πρωτεϊνών σε ολόκληρο το γονιδίωμα, μέσω της χρήσης αναλύσεων που βασίζονται στη μαζική παράλληλη αλληλούχιση DNA. Ο συνδυασμός αυτών των τεχνολογιών με προσεγγίσεις μοριακές, γενετικές, μελέτης των λιπιδίων και βάσει των κυττάρων προσφέρει νέες οπτικές στους μηχανισμούς που ρυθμίζουν τη γονιδιακή έκφραση και λειτουργία των μακροφάγων τα οποία σχετίζονται με τις φλεγμονώδεις ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου του διαβήτη, της αθηροσκλήρωσης και των νευροεκφυλιστικών νόσων.

Η Dr. Miriam Merad, M.D., Ph.D., είναι καθηγήτρια στην Ανοσολογία του Καρκίνου στη Σχολή Ιατρικής του  Mount Sinai της Νέας Υόρκης, καθώς και Διευθύντρια του Ινστιτούτου Ανοσίας Ακριβείας της ίδιας σχολής. Η  Dr. Merad επίσης ηγείται από κοινού του προγράμματος Ανοσολογίας του Καρκίνου στο Ινστιτούτο Tisch για τον Καρκίνο του Mount Sinai και διευθύνει επίσης το Κέντρο Παρακολούθησης Ανοσολογίας του Ανθρώπου (HIMC) του Mount Sinai. Το εργαστήριο της Dr. Merad έκανε πρωτογενείς ανακαλύψεις που συνεισφέρουν στην κατανόηση της ανάπτυξης και της λειτουργικής ταυτότητας των δενδριτικών κυττάρων στους ιστούς και των μακροφάγων κατά τη διάρκεια της ομοιόστασης και εξέτασε το πώς αυτές οι ρυθμίσεις μεταβάλλονται στον καρκίνο και στις φλεγμονώδεις νόσους. Είναι μέλος της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικών Ερευνών, αποδέκτης του βραβείου  William B. Coley για Διακεκριμένη Έρευνα στη Βασική και τη Νεοπλασματική Ανοσολογία, εκλεγείσα Πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Εταιρειών Ανοσολογίας και το 2020 εξελέγη στην Εθνική Ακαδημία Επιστημών.